Net over een berg van afgegraven zand, verscholen achter het veld van gekapt realisme en ver naast die van de werkelijkheid,
leeft Heuvelrugger Ronald Letema, de Maarnse VVD-er die in 2006 de doodskist van wijlen zelfstandig Driebergen - Rijsenburg
heeft dichtgeschroefd, om het vervolgens in het familiegraf van de Utrechtse Heuvelrug bij te laten zetten.
Nu - vijf jaar later - blikt hij terug op wat was alsmede vandaag de dag is en kan niet anders dan concluderen in zijn persoonlijke
droomplaatje te mogen leven, waarin processen professioneler en grootschaliger aangepakt kunnen worden, besluitvormingen binnen de
gemeente veel objectiever tot stand komen en de burgers zeker wel beter van herindeling zijn geworden.
Kortom, Letema ziet hoofdzakelijk alleen maar voordelen van de herindeling en is derhalve dan ook buitengewoon verbaast over de
door hem gesignaleerde "onderstroom" vanuit het wonderschone Driebergen - Rijsenburg, alwaar volgens hem wordt beweerd dat de nieuwe
gemeente niets voor onze Gevallen Parel onderneemt.
En wat de toekomst aangaat….daar is hij heel optimistisch over. Over vijf jaar staat er een nieuw gemeentehuis, is de A12 stevig
aangepakt en zijn er verbeterslagen gemaakt op het gebied van de infrastructuur en openbaar vervoer. Nu nog een verdubbeling van het
spoor en het doortrekken van de sneltram tot aan Driebergen en zijn persoonlijke droomplaatje ontstijgt tot een white screen van
astronomisch formaat.
Het merendeel der inwoners van Driebergen - Rijsenburg (want zo heet de grootste dorpskern van uw persoonlijk droomplaatje meneer
Letema) zijn inderdaad altijd tegen een herindeling geweest, omdat het simpelweg niet noodzakelijk was. Toegegeven, financieel
gezien stonden we er nu niet bepaald florissant voor, maar dan toch van alle betrokken dorpskernen wel verre uit het beste en ook
de Overheid zag daarom geen echte noodzaak om Driebergen - Rijsenburg bij de herindeling te betrekken.
Integendeel, de Gevallen Parel mocht zelf bepalen of het zelfstandig wenste te blijven of niet, waarna onze incompetente raadsleden
gestaag verstrikt begonnen te geraken in web van doemscenario's, die door twee belanghebbende partijen (BRU en MALD) opgetekend
werden om zo het strategisch gelegen Driebergen - Rijsenburg binnen hun gelederen te houden, dan wel te krijgen.
Driebergen - Rijsenburg was voor MALD vele malen belangrijker, dan dat MALD ook maar iets voor ons dorp zou kunnen gaan betekenen,
want hier viel per slot van rekening nog wel iets te halen. Weliswaar niet veel, maar in ieder geval genoeg om het inwonerstal van
de nieuwe gemeente nagenoeg te doen laten verdubbelen en daarmee in financieel opzicht wat ruimer bij kas zou komen te gaan zitten.
Dat de voormalige raad van onze Gevallen Parel uiteindelijk heeft ingestemd met de toetreding komt door gebrek aan zelfvertrouwen,
visie, daadkracht alsmede lef en door het uit de lucht gegrepen dreigement dat wij anders op termijn onder het bewind van Zeist
zouden komen te vallen. Wie die fabel ooit gelanceerd heeft weet ik niet, maar desondanks mijn complimenten, want het heeft zijn
uitwerking allesbehalve gemist en zijn wij thans ingezetenen van de ons opgedrongen gemeente Utrechtse Heuvelrug, voor wie het
centraliseren van publieke diensten en gebouwen een hogere prioriteit geniet, dan de praktijk ongemakken (vervoer, kosten alsmede
tijd) die het voor alle inwoners (behalve die van Doorn dan) met zich meevoert.
Met uw uitspraak dat het hier als een klap wordt ervaren dat het gemeentehuis in Doorn is gekomen, scheurt u met behoorlijke hoge
snelheid door een buitengewoon korte bocht en laat u vervolgens uw rationele kant links liggen, door daar dan ook nog eens bij op
te merken dat wij onszelf heel belangrijk en miskend voelen.
Wat het gemeentehuis in Doorn betreft, dat heeft alleen al in de voorbereiding meer gekost dan dat de kosten zouden zijn geweest
bij het in standhouden van de voormalige gemeentehuizen en noodzakelijke digitale infrastructuur t.b.v. de onderlinge communicatie
bij elkaar. En daar zit nu precies hetgeen wat ons zo geraakt heeft meneer Letema, die - in arrogantie verpakte - onpraktische
alsmede duur van smaak zijnde besluitvorming van de afgelopen vijf jaar.
Het is dan ook buitengewoon interessant om te weten wie nu het feitelijke brein achter de verkoop en vervolgens wederaankoop is
van de grond waar nu dat befaamde nieuwe gemeentehuis gebouwd gaat worden. U weet wel meneer Letema, de grond die in eerste
instantie aan een projectontwikkelaar is verkocht en vervolgens door de gemeente Utrechtse Heuvelrug teruggekocht werd, maar
waar over de verkoop- en aankoopprijs never nooit helderheid is gegeven en derhalve in een zeer bedenkelijk daglicht is komen te
staan. |